Sakrament Chrztu Świętego
- Rodzice mają się zatroszczyć, aby chrzest dziecka odbył się w pierwszych tygodniach życia lub bez zwłoki, gdy dziecku zagraża śmierć.
- Chrzest dziecka ma się odbyć w kościele parafialnym miejsca zamieszkania rodziców dziecka. Chrzest z innej parafii może się odbyć na podstawie pisemnej zgody własnego proboszcza.
- Do godnego ochrzczenia dziecka wymaga się „aby istniała uzasadniona nadzieja, że dziecko będzie wychowane po katolicku; jeśli jej zupełnie nie ma, chrzest należy odłożyć zgodnie z postanowieniami prawa partykularnego, powiadamiać rodziców o przyczynie” (Kodeks Prawa Kanonicznego, kan. 868 §2).
- Chrzest zgłasza matka, ojciec lub prawny opiekun dziecka na dwa tygodnie przed chrztem. W kancelarii należy przedstawić:
a) Odpis Aktu Urodzenia dziecka z USC;
b) Świadectwo ślubu kościelnego rodziców dziecka (jeśli ślub odbył się w innej parafii);
c) Zaświadczenie o chrzestnych od ich własnego proboszcza, że mogą pełnić obowiązek chrzestnych (jeśli mieszkają w innej parafii);
d) Zaświadczenie o przystąpieniu do sakramentu pokuty i pojednania (rodzice i chrzestni). - Przyjmujący chrzest powinien mieć, jeśli to możliwe, chrzestnego. Ma on dorosłemu towarzyszyć w chrześcijańskim wtajemniczeniu, a dziecko wraz z rodzicami przedstawić do chrztu oraz pomagać, żeby ochrzczony prowadził życie chrześcijańskie odpowiadające przyjętemu sakramentowi i wypełniał wiernie złączone z nim obowiązki (Kodeks Prawa Kanonicznego, kan. 872).
Wymagania, aby ktoś mógł pełnić obowiązek chrzestnego:
-
Ukończone 16 lat (ks. Proboszcz może dla ważnej przyczyny z tego wymagania zwolnić);
-
Katolik, bierzmowany, praktykujący, który prowadzi życie zgodne z zasadami wiary i obowiązku, który ma przyjąć;
-
Młodzież szkolna przedstawia zaświadczenie o uczęszczaniu na katechezę.
Sakrament Bierzmowania
- Wiek kandydatów do sakramentu bierzmowania. Kodeks Prawa Kanonicznego w kan. 889 § 1 stwierdza: „Zdatnym do przyjęcia sakramentu bierzmowania jest każdy i tylko ten, kto został ochrzczony, a nie był bierzmowany”. Zaś w kan. 891 KPK wyjaśnia, że: „Sakrament bierzmowania wierni powinni przyjmować w pobliżu wieku rozeznania, chyba, że Konferencja Episkopatu określiła inny wiek, albo istnieje niebezpieczeństwo śmierci, lub zdaniem szafarza, co innego doradza powyższa przyczyna”. Zatwierdzone przez Konferencję Episkopatu Polski w Łowiczu (21 czerwca 2001) Polskie Dyrektorium Katechetyczne (PDK) ustala, że „katecheza młodzieży gimnazjalnej wiąże się z (...) przygotowaniem do przyjęcia sakramentu bierzmowania (...), który winien być udzielany młodzieży uczęszczającej do klas trzecich gimnazjów” (107).
- Czas przygotowania do sakramentu bierzmowania. Przygotowanie do sakramentu bierzmowania powinno trwać trzy lata. W okresie początkowym wskazane jest minimum roczne przygotowanie. Rozpoczyna się pod koniec klasy II gimnazjum i trwa przez całą klasę III gimnazjum. Sakrament bierzmowania udzielany jest pod koniec klasy III gimnazjum.
- Każdy z kandydatów do Sakramentu Bierzmowania otrzymuje katechizm Sakramentu Bierzmowania w pytaniach i odpowiedziach oraz indeks, który jest dokumentem zaangażowania i włożonej pracy.
- Indeks:
- jest dokumentem stwierdzającym przygotowanie i przyjęcie Sakramentu Bierzmowania, z którym młodzież zgłasza się do przyjęcia kolejnych: małżeństwa lub święceń, ( dlatego należy zadbać o je-go wygląd estetyczny);
- w indeksie podpisujemy się na każdej stronie;
- wklejamy aktualne zdjęcie;
- wypełniamy dane osobowe;
- proszę także dopisać nr telefonu. - Warunki dopuszczenia do Sakramentu Bierzmowania:
a) zgłoszenie kandydata przez rodziców lub prawnych opiekunów;
b) regularny udział i właściwe zachowanie w:
- spotkaniach formacyjnych,
- Mszy św. niedzielnej i świątecznej,
- nabożeństwach październikowym, majowym i czerwcowym,
c) comiesięczna spowiedź;
d) co najmniej ocena dostateczna z religii;
e) pozytywna opinia katechety, animatora i księdza prowadzącego;
f) obecność podczas wizyty duszpasterskiej (kolędy);
g) dostarczenie metryki chrztu św. (młodzieży, która otrzymała chrzest poza naszą parafią);
h) zdany egzamin końcowy. - Wymagania stawiane świadkom Bierzmowania:
a) w pierwszej kolejności świadkiem Bierzmowania powinni być rodzice chrzestni;
b) jeśli chrzestni nie mogą podjąć się tego zadania, ich rolę pełnią najbliżsi członkowie rodziny: ciocia, wujek;
c) może nim być katolik bierzmowany, który prowadzi życie zgodne z wiarą i ma co najmniej 25 lat;
d) w sytuacjach wyjątkowych - rodzeństwo, które ukończyło 22 lata.
Sakrament Eucharystii – I Komunia Święta
1. Przykład Rodziców – skuteczną metodą wychowania chrześcijańskiego
Rodzice wierzący mają obowiązek chrześcijańskiego wychowania swych dzieci. Taki obowiązek wzięli na siebie w dniu zawarcia sakramentalnego związku małżeńskiego oraz przez fakt ochrzczenia swego dziecka.
Właśnie podczas zawarcia sakramentalnego związku małżeńskiego kapłan postawił narzeczonym pytanie: “Czy chcecie z miłością przyjąć i po katolicku wychować potomstwo, którym Was Bóg obdarzy?” Narzeczeni odpowiedzieli: “Tak” i tym samym zobowiązali się do wychowania chrześcijańskiego swego potomstwa.
Także w czasie chrztu św. na pytanie kapłana: “O co prosicie Kościół Boży dla swego dziecka?” Rodzice odpowiedzieli: “O chrzest”. Dalej kapłan mówił: “Prosząc o chrzest dla Waszego dziecka, przyjmujecie na siebie obowiązek wychowania go w wierze... Czy jesteście świadomi tego obowiązku?” I tu rodzice odpowiedzieli: “Jesteśmy świadomi” i w ten sposób po raz drugi zobowiązali się do religijnego wychowania swego dziecka.
Jak wypełnić te zobowiązania?
Nie ma skuteczniejszej metody wychowawczej jak świadectwo życia, czyli przykład, bowiem nie słowa, a przykłady pociągają.
Mówi o tym, na przykładzie swego ojca, papież Jan Paweł II: “ Moje lata chłopięce i młodzieńcze łączą się przede wszystkim z postacią mego ojca, którego życie duchowe po stracie żony i starszego syna niezwykle się pogłębiło. Patrzyłem z bliska na jego życie, widziałem, jak umiał od siebie wymagać, widziałem, jak klękał do modlitwy. To było najważniejsze w tych latach, które tak wiele znaczą w okresie dojrzewania młodego człowieka.
Ojciec, który umiał sam od siebie wymagać, w pewnym sensie nie musiał już wymagać od syna. Patrząc na niego, nauczyłem się, że trzeba samemu sobie stawiać wymagania i przykładać się do spełniania własnych obowiązków”.
Przed brakiem dobrego przykładu przestrzega nas Pan Jezus słowami: “Kto by jedno z tych małych dzieci, które we mnie wierzą, przywiódł do grzechu, takiego lepiej by było, żeby u szyi jego uwiązano kamień młyński i utopiono w głębinie morskiej”. Mt 18,6.
Rodzice, chcąc dać dobry przykład życia chrześcijańskiego, powinni przyjąć zasadę: “W naszym życiu nie będzie dnia bez modlitwy, tygodnia bez Mszy św. i bez piątkowego postu”. Oczywiście, praktyki religijne powinny być źródłem życia zgodnego z przykazaniami, których syntezą jest przykazanie miłości. Praktyki religijne są tylko środkiem, chociaż bardzo istotnym, pomagającym żyć zgodnie z przykazaniem miłości.
Uczestnictwo ojca i matki we Mszy św. niedzielnej to najlepsza lekcja szacunku dla przykazania: “Pamiętaj abyś dzień św. święcił”.
Klęczący na modlitwie ojciec i matka to najpiękniejsza i najskuteczniejsza katecheza. Trzeba jeszcze dodać, że pięknym świadectwem jest modlitwa rodzinna.
Zachowanie postu jest wyrazem posłuszeństwa Kościołowi, a zarazem pewną formą wyznania swej wiary, gdyż wstrzymanie się od potraw mięsnych jest podyktowane motywami religijnymi.
2. Za wychowanie dziecka odpowiada matka i ojciec, również oni odpowiadają za przygotowanie do przyjęcia Pierwszej Komunii Świętej swojego dziecka.
Sakrament Małżeństwa
- Kandydaci do małżeństwa powinni zgłosić się do kancelarii parafialnej w miejscu zamieszkania narzeczonej lub narzeczonego na trzy miesiące przed planowaniem terminu ślubu. Odpowiednio wcześniej powinno się zarezerwować termin i godzinę ślubu.
- Jeżeli ślub ma być w innej parafii niż ich rodzima potrzebna jest na to zgoda proboszcza parafii jednego z kandydatów.
- Dokumenty potrzebne do zawarcia małżeństwa:
a) Aktualne (tzn. nie starsze niż sześć miesięcy) świadectwa chrztu świętego, zawierające adnotację o przyjęciu sakramentu bierzmowania i o stanie wolnym kandydatów;
b) Świadectwo bierzmowania (jeśli nie było adnotacji w akcie chrztu);
c) Dowody osobiste;
d) Świadectwa katechezy na poziomie ukończonej szkoły;
e) Świadectwo ukończenia nauk przedmałżeńskich;
f) Zaświadczenie z odbycia przygotowania bezpośredniego do małżeństwa (trzy spotkania w poradni życia rodzinnego, dwa spotkania z duszpasterzem na temat teologii i liturgii sakramentu);
g) Trzy egzemplarze „zaświadczenia stwierdzające brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa” (pobiera się je z USC i ważne są trzy miesiące od daty wydania). - Świadkami ślubu mogą być jedynie osoby pełnoletnie, bez względu na narodowość i wyznanie (mogą być tej samej płci). Jeżeli ślub odbywa się w czasie mszy świętej wypada – jeśli SA ludźmi wierzącymi – by przystąpili wraz z nowożeńcami do Komunii św.
W/w wymagania dla pragnących przyjąć sakrament małżeństwa wynikają z przepisów prawa kościelnego i cywilnego naszego kraju.